ساختار کره ی ماه
تجزیه ی سنگ هایی که توسط فضانوردان آپولو و کاوه های بدون سرنشین شوروی از کره ی ماه آورده شده است نشان می دهد زمین و ماه تقریباً در یک زمان تشکیل شده اند-تقریباً 4700 میلیون سال پیش در هیچ یک از این سنگ ها آب پیدا نشده است ماه جوّ ندارد و دنیایی است عاری از حیاط.سطح آن دشت های پهناور تیره ای دارد که به غلط «دریا» نامیده شده اند.سلسله جبال های اصلی آن مرز های این دریا ها را تشکیل می دهند و ویژگی غالب در تمامی چشم انداز آن حفر هایی است به اندازه های گوناگون.بعضی از حفر ها ساختار های ویژه ی بسیار عظیمی را در چشم انداز ماه به وجود آورده اند.اکثر حفر ها از برخورد شهاب سنگ های بسیار عظیم به وجود آمده اند.هنگامی که ماه به صورت قرص کامل است،بارزترین ویژگی آن حفر ای است در جنوب،به نام حفره تایکو.این حفره مرکز مجموعه ای از پرتو های روشن است که در تمام جهات امتداد دارند.
ماه در هر سال 3 سانتی متر از زمین دورتر می شود.
نظرات شما عزیزان: